Granice-treningowo małe ultra. Zdany na siebie do porannych godzin..

czerwca 13, 2018

Tak 23:00. Aby mieć coś z dni, trenowanie czasem trzeba przesunąć na nocny czas. Samotność, w klapkach po długim odpoczynku - bo ileż można leczyć kontuzję, niech się trochę wystraszy i odpuści. Wbiegi i zbiegi, których doświadczam, to inna prędkość i wytrzymałość po lekko 5 tygodniowym odpoczynku. Przyszła chęć na nowy typ trenowania - w butach nietrailowych. Bagaż doświadczenia jakim jest przeżyty, jak dotąd, różnego nacisku ból , ten występujący,podczas ultra, doprowadza umysł na wyższy poziom. Przygotować, by można rzec, można się pod coś co może nigdy nie nastąpi- ale któż to wie, jaka trasa może czeka. Bariery, bariery - po co to komu. Przełamuj się, bo tylko tak poradzisz sobie z kryzysami albo komuś pomożesz. Tak więc startując spod amfiteatru w Szczyrku, sam z lasem, z mapą i własnymi siłami oraz zapasem jedzenia....w górę.

Dlaczego Szczyrk, kiedy ma się Ślężę, Sowę i Śnieżkę i inne szczyty pod ręką? Pragnienie przewyższeń? Innym razem może Babia Góra. Początek zapowiadał się dobrze, bo pogoda sprzyjała a i pierwsze podejście w klampach, tak w klampach, już za mną. Właściwie , nie padało przez cały ten czas. Finalnie, 3-krotne zdobycie wierzchołka Skrzyczne a od wschodu słońca krążenie po grani już w butach trailowych. Koniec trenowania to 10-ta z hakiem. Jak się trenuje w kompletnie nie znanym terenie, gdzie nie ma punktów odżywczych i powinno wystarczyć tylko to co masz przy sobie do godzin porannych kiedy otwiera się sklepik w pierwszym napotkanym schronisku?

..na początek trzeba wbiec..